sábado, 20 de agosto de 2011

Fera..ferida.


Por..longos..minutos..nada..se..move...
A..lua..brilha..pálidamente..sobre..a..janela..do..quarto...
Sem..dizer..uma..palavra..exausta...pelas..noites..de..vigília..
Como..uma..fera....ferida....tenta..esquecer..a..agonia..das..garras..que..fincam..seu..peito..
Silencioso..o..quarto..assiste..tudo....
Como..uma..aranha..fechando..seus..tentáculos....

Nenhum comentário:

Postar um comentário